Bij het lezen van een nieuw, fraai vormgegeven managementboek heb ik regelmatig het gevoel dat het een mix and match is van de klassieke theorieën die we allemaal eigenlijk wel kennen. Je leest dezelfde informatie, gebaseerd op dezelfde onderzoeken, in een nieuw jasje. Dat geldt niet voor ‘De corporate tribe’ van Danielle Braun en Jitske Kramer.

Van Staveren neemt vanaf de aftrap de lezers mee door met de leeswijzer duidelijk te maken welke doelgroep welk hoofdstuk specifiek moet lezen. In de vier hoofdstukken van het boek betreffen (1) het managen van onzekerheid, (2) het risicogestuurd werken: wat en hoe, (3) de voorwaarden voor de organisatie en (4) de praktische tips. Elk hoofdstuk kent een handige samenvatting met enkele reflectievragen. Reflectievragen die bij beantwoording een beeld kunnen geven van de mate van risicogestuurd werken van een organisatie.

Innovatie is ‘hot’. Bedrijven moeten veranderen, vernieuwen en innoveren om te kunnen overleven. Maar innoveren is moeilijk. Zo mislukt het merendeel van alle nieuwe producten en diensten.

Het platform Koplopers in de Zorg richt zich op het verbeteren van de bedrijfsvoering en het vergroten van het innovatief vermogen van zorgorganisaties. De eerste publicatie: Koplopers in de Zorg. 50 Formules voor Succes, liet zien dat de sector geestelijke gezondheidszorg (GGz) zich op een aantal terreinen positief onderscheidt van andere sectoren. Reden voor het Koplopersresearchproject, dat gericht is op een analyse van de huidige situatie, op de uitdagingen voor de toekomst en op de wijze waarop de sector op deze uitdagingen denkt in te spelen. Daarvoor zijn elf GGz-organisaties nader geanalyseerd, interviews gehouden met bestuurders, deskundigen geïnterviewd en de toekomst verkend. Het resultaat staat in dit boek te lezen.

Goed nieuws is geen nieuws. Zo lijkt het wel als je een aandachtige krantenlezer bent of het nieuws volgt op de sociale media die via het internet tot ons komen. Nog steeds wordt de stroom berichten over managers van ondernemingen die zich schaamteloos verrijken niet ingedamd.

‘Tja. Het was nooit mijn doel om er een leerboek van te maken’, merkt de auteur op. Dat is precies wat Doorgevlogen een interessant boek maakt. De auteur is niet beperkt door het kader van een theorie en vertelt het verhaal van Fokker en haar faillissement zoals de geïnterviewden het bij hem hebben neergelegd.

Geen bereik is het verhaal van een start-up bedrijf in Waterloo, Canada, dat de mobiele telefoon herdefinieert. Het is ook het verhaal hoe diezelfde, inmiddels groot geworden start-up moeite heeft volwassen te worden in een snel-veranderende en heftig concurrerende markt, vele missers maakt en hard onderuit gaat. Geen bereik, het boeiende en vlot geschreven verhaal over BlackBerry, bevat vele lessen waar ondernemers van kunnen leren.

Less is more? Een definitie van minimalisme is 'het streven om met zo eenvoudig mogelijke middelen een doel te bereiken, een effect te bewerkstelligen.' Zou het niet mooi zijn om op minimalistische wijze met risico’s om te kunnen gaan? Om zo eenvoudig mogelijk organisatie- of teamdoelen te realiseren, ondanks onzekerheden en bijbehorende risico’s? Als je antwoord hierop bevestigend is, dan heb ik goed nieuws: minimaal management is in opmars.

Als beginnend adviseur kijk je met andere ogen naar organisaties. De eerste keren dat je uitspraken hoort als ‘zo doen we dat hier nu eenmaal’, ‘het protocol schrijft voor dat we deze procedure volgen’ en ‘ik heb besloten dat…’ (een persoonlijke favoriet) branden de vraagtekens in je ogen. Waarom vervallen organisaties hier toch in?

Deze vijfde editie van Stefan Peijs ‘Handboek Corporate Governance’ verschijnt in de nadagen van de wereldwijde financiële crisis. De crisis heeft bijgedragen aan de groei van maatschappelijk bewustzijn ten aanzien van ‘good governance’. De kern van ‘good governance’ is populair gezegd een goede samenwerking tussen bestuur, toezichthouders en belanghebbenden van de onderneming. Uitgangspunt van het boek zijn ondernemingen die worden uitgevoerd in vennootschappen met aandeelhouders.

Dit werkboek is van:………. staat er op de cover van Da’s toch logisch! Onwennig vul ik mn naam in. Het is werkelijk een werkboek. Ringband met kartonnen omslag, pagina’s met perforatie rand zodat je de bladzijde eenvoudig uit het boek kunt scheuren (als je dat zou willen) en regelmatig open ruimte waarin je zelf met pen kunt aanvullen.

‘Risicogestuurd werken’ van Martin van Staveren is een bijzonder boek. Het houdt het midden tussen een wetenschappelijke verhandeling over de voordelen van risicogestuurd werken en een handboek voor een grote groep mensen die op het terrein van risicomanagement acteren. Voor een geïnteresseerde lezer die zijn kennis wil verbreden en bij wil blijven is het zeker het lezen waard.